Zmarła prof. dr hab. Barbara Głowacka

Prof. dr hab. Barbara Głowacka urodziła się 21 lutego 1938 r. w Olkuszu. Studia na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego  ukończyła w 1961 r. Stopień naukowy doktora nauk leśnych, doktora habilitowanego oraz tytuł profesora uzyskała odpowiednio w latach 1970, 1988, i 1996. Bezpośrednio po ukończeniu studiów podjęła pracę zawodową w Zakładzie Ochrony Lasu Instytutu Badawczego Leśnictwa (IBL), gdzie w latach 1985-2009 kierowała Pracownią Metod Biologicznych i Chemicznych. W 1997 r. objęła funkcję zastępcy dyrektora ds. kwalifikacji naukowych, którą pełniła do 2002 r., następnie w 2008 r. przez kilka miesięcy piastowała stanowisko zastępcy dyrektora ds. naukowo-badawczych. W latach 1985-1989 była międzynarodowym koordynatorem tematu „Biologiczne i Zintegrowane Metody Walki ze Szkodnikami i Chorobami Lasu” realizowanego w ramach Umowy Berlińskiej, a także zastępcą przewodniczącego grupy roboczej IUFRO „Integrowane zwalczanie leśnych owadów liściożernych” (1995-2000). W latach 1991-1994 była sekretarzem Rady Naukowej IBL, a w latach 2003-2007 pełniła obowiązki zastępcy przewodniczącego tej Rady. W latach 2007-2009 była redaktorem naczelnym czasopisma IBL Leśne Prace Badawcze.

Zainteresowania naukowe prof. dr hab. Barbary Głowackiej dotyczyły roli mikroorganizmów chorobotwórczych w regulacji liczebności owadów leśnych, wykorzystania tych mikroorganizmów w formie biologicznych środków ochrony lasu, zastosowania insektycydów w ograniczaniu liczebności owadów liściożernych i zasiedlających drewno oraz wpływu stosowanych insektycydów na entomofaunę pożyteczną.   Ponadto interesowało  Ją zagadnienie tempa rozkładu insektycydów w środowisku leśnym. Dzięki badaniom prof. dr hab. Barbary Głowackiej zostały wdrożone do stosowania w leśnictwie selektywne środki ochrony roślin, a także została zmieniona technika ich aplikacji z wykorzystaniem znacznie zredukowanych dawek preparatów (technika ULV).   

Prof. dr hab. Barbara Głowacka byłą autorką lub współautorką ponad 180 publikacji naukowych, w tym:

• Zastosowanie bakterii Bacillus thuringiensis w formie biopreparatów (1966),
• Zastosowanie wirusa poliedrozy w zwalczaniu borecznika rudego Neodiprion sertfer”(1972),
• Owadobójcze bakterie i grzyby porażające gąsienice barczatki sosnówki Dendrolimus pini (1974),
• Krankheitserregende Mikroorganismen der Nonne Lymantria monacha und ihre Anwendung im Forstschuts (1986),
• Grzyby owadobójcze występujące na owadach leśnych (1993), „Mortality of nun moth Lymantria monacha and non-target arthropods in control treatments of the 1994 campaign (1995),
• Zanikanie diflubenzuronu w drzewostanach sosnowych po zabiegach zwalczania owadów liściożernych (z H. Nowacką-Krukowską, 1996),
• The control of the nun moth in Poland: a comparison of two strategies (1998).

Prof. dr hab. Barbara Głowacka została wyróżniona licznymi nagrodami m.in.: Dyrektora IBL za działalność naukową i organizacyjną, a w 2009 r. nagrodą I stopnia Dyrektora IBL za całokształt działalności naukowej, nagrodą Wydziału Nauk Rolniczych i Leśnych PAN i 5 zespołowymi nagrodami Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego oraz Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa. Odznaczona Złotą Odznaką „Za zasługi dla Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej” oraz Złotym Krzyżem Zasługi. W 2018 r. wyróżniona Nagrodą im. Dyrektora Adama Loreta za wieloaspektowe badania naukowe wdrażające skuteczne metody oraz nowe środki i techniki ochrony lasu, zaś w 2019 r. Medalem im. Jana Teodora Hausbrandta Instytutu Badawczego Leśnictwa za zasługi dla rozwoju nauk leśnych.

Oddana Instytutowi, ludziom z nim związanym i pracy naukowej, o czym najlepiej świadczą Jej słowa: „Do największych swoich sukcesów w Instytucie zaliczam jednak wypromowanie czterech znakomitych doktorów nauk leśnych. Wszyscy oni: Iwona Skrzecz, Alicja Sierpińska, Jacek Hilszczański i Lidia Sukovata, wspaniale rozwijają się naukowo przysparzając mi wiele satysfakcji. Prawdę mówiąc, na ogół większość tego co robimy nowego w nauce po niedługim czasie przechodzi do historii, do której się rzadko sięga, natomiast moi doktorzy, a obecnie niektórzy z nich już docenci, przez wiele lat będą nadal tworzyli naukę, mam nadzieję, że w naszym Instytucie”.*

Prof. dr hab. Barbara Głowacka zmarła 30 września 2023 r.