Wojciech Grodzki, Instytut Badawczy Leśnictwa, Sękocin Stary 2007, ISBN 978–83–87647–69–8.
Cena 34,00 24,00 PLN (brutto).
Wykorzystanie pułapek feromonowych jest metodą rekomendowaną do śledzenia wieloletniej dynamiki liczebności populacji kornika drukarza, zwłaszcza w zakresie określania trendów jej zmian w nawiązaniu do nasilenia wydzielania się posuszu. Dowodzą tego zarówno informacje z piśmiennictwa, jak i prezentowane w pracy wyniki badań z lat 1998-2003. Szczegółowe analizy wskazują na istnienie takiej zależności na poziomie ograniczonych terytorialnie, bardziej jednorodnych obiektów badawczych. Dotyczy to w szczególności wyników analiz przestrzennych z zastosowaniem narzędzi GIS. Próby takiego podejścia w odniesieniu do pułapek feromonowych na kornika drukarza były dotąd bardzo nieliczne i dostarczyły jedynie wstępnych wyników, a w Polsce analiz takich jak dotychczas nie podejmowano. W warunkach ograniczonych obszarów (wschodnia część Bieszczadzkiego P.N., centralna część Gorczańskiego P.N., wschodnia część Tatrzańskiego P.N.) możliwe jest monitorowanie ogólnych trendów zmian dynamiki liczebności populacji kornika drukarza za pomocą pułapek, przy zachowaniu ścisłego reżimu metodycznego prowadzenia tych obserwacji. Wprawdzie wyniki monitoringu prowadzonego przez okres 20 lat w na całym obszarze Gorczańskiego P.N., gdzie reżim taki był dotrzymywany, nie potwierdzają ścisłego związku wielkości średnich odłowów i miąższości wydzielonego posuszu w kolejnych latach, jednak dotyczą one dużego i bardzo zróżnicowanego obszaru leżącego w granicach Parku. Na wyniki uzyskiwane przy pomocy pułapek w znacznym stopniu wpływają bowiem warunki środowiskowe, zwłaszcza ukształtowanie terenu oraz wiek i skład gatunkowy drzewostanów. Natomiast wpływ pułapek na środowisko leśne, w tym entomofaunę, jest niewielki.
Przeprowadzone badania świadczą zatem, że warto tak planować działania w obszarach chronionych, aby prowadzony monitoring z zastosowaniem feromonów nie był pozorny, ale dostarczał jednolitych danych, które pozwalają na analizowanie czasowo-przestrzennej charakterystyki populacji kornika drukarza w obserwowanych obiektach. Wobec powszechnego stosowania map numerycznych, zarówno w zarządzaniu obszarami chronionymi, jak i lasami gospodarczymi, tylko takie podejście pozwoli na efektywne wykorzystanie informacji o liczebności populacji kornika drukarza uzyskiwanych przy pomocy pułapek feromonowych.
Koszty ponoszone corocznie na prowadzenie monitoringu z zastosowaniem feromonów oraz na utrzymanie narzędzi informacji geograficznej (GIS) dodatkowo przemawiają za potrzebą maksymalnego wykorzystania zdobywanej tą drogą informacji.
