Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.
Zmienność genetyczna polskich wybranych populacji sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.) na podstawie analiz polimorfizmu DNA – Justyna A. Nowakowska
Justyna A. Nowakowska. Instytut Badawczy Leśnictwa, Sękocin Stary, 2007,ISBN 978-83-878647-70-4, 118 ss.
Celem badań było określenie stopnia zróżnicowania genetycznego wewnątrz- i międzypopulacyjnego oraz analiza podobieństwa genetycznego i opracowanie map genotypów i haplotypów dla wybranych populacji sosny zwyczajnej, przy zastosowaniu dwóch typów markerów: SSR – sekwencji mikrosatelitarnych DNA jądrowego oraz STS – miejsc znaczonych sekwencyjnie DNA mitochondrialnego (STS). Markery DNA mikrosatelitarnego dotyczyły czterech loci: SPAG 7.14, SPAC 12.5, Rptest11 i SsrPt-ctg-4363, zaś markery DNA mitochondrialnego – intronu B/C podjednostki 1 genu nad1.
Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że markery DNA mikrosatelitarnego były bardziej polimorficzne (wartość PIC = 80,0 %) niż markery STS genu nad1 (PIC = 40,2%).
W prawie wszystkich badanych drzewostanach występowały allele mikrosatelitarnych loci SPAG 7.14, SPAC 12.5, Rptest11 i SsrPt-ctg-4363, w tym również allele rzadkie (o frekwencji występowania poniżej 1 %), które wykryto w większości populacji, niezależnie od liczby badanych drzew. Markery DNA mikrosatelitarnego SPAG 7.14 i SPAC 12.5 charakteryzował polimorfizm (odpowiednio 40 i 38 alleli w locus) większy niż polimorfizm markerów Rptest11 i SsrPt-ctg-4363 (odpowiednio 8 i 26 alleli w locus).
W mitochondrialnym locus nad1 występowały dwa warianty haplotypów „a” i „b”. Haplotyp „a” był obecny z wysoką średnią frekwencją 96,4% we wszystkich krainach przyrodniczo-leśnych, podczas gdy rzadki haplotyp „b” (ogólna frekwencja 3,6%) występował głównie w populacjach z krain: Śląskiej (20,3 %) i Wielkopolsko-Pomorskiej (11,8%), w populacjach Woziwoda (22,2%), Syców (24,6%) i Gubin (10,8%).
Populacje sosny zwyczajnej charakteryzowały duże różnice genetyczne między badanymi drzewostanami (FST = 0,033 dla markerów SSR, FST = 0,118 dla markerów STS). Największa zmienność genetyczna, oszacowana na podstawie markerów SSR, była w krainie Bałtyckiej (FST = 0,036), a oszacowana na podstawie markerów STS – w krainach Śląskiej i Wielkopolsko-Pomorskiej (odpowiednio HS = 0,323 i HS = 0,207). Najmniej zróżnicowane genetycznie to drzewostany krainy Śląskiej (FST = 0,013 dla loci SSR) i Mazursko-Podlaskiej (HS = 0,006 dla markerów STS).
